Tosca (51) uit Biest-Houtakker zat bijna dertig jaar tussen de studenten. Niet omdat ze zo lang over haar school deed, maar omdat ze op een onderwijsinstelling in haar geboorteplaats Tilburg werkte. Samen met haar team was ze verantwoordelijk voor de financiële administratie. Tosca kon maar moeilijk omgaan met de innovaties in haar vakgebied en kwam zelfs uitgeblust thuis te zitten. Gelukkig brandt haar vuurtje nu weer. Niet in de administratieve hoek, maar in de zorg.
De vriendelijke Tosca twijfelde even of ze haar verhaal wel wilde doen op dit platform. “Aan de ene kant dacht ik: ik stel mezelf best wel kwetsbaar op. Van de andere kant: het is zoals het is en het heeft me veel gebracht. Daarnaast weet ik zeker dat ik niet de enige ben die hier tegenaan is gelopen. Dus ik hoop ook andere mensen te kunnen inspireren om de regie te pakken en de knop om te zetten.”
Een vliegende start
Laten we bij het begin beginnen. Na het afronden van een administratieve mbo-opleiding op niveau 4, zag de toen 21-jarige Tosca half jaren negentig een vacature in de krant. “Een hogeschool in Tilburg zocht een financieel-administratief medewerker. Dat leek me hartstikke leuk en het sloot bijna perfect aan! Ik had net mijn diploma en had zin om echt te gaan werken, dus ik solliciteerde en werd aangenomen. Superspannend vond ik het.”
Het duurde niet lang tot Tosca helemaal in haar element was. “Zeker in mijn eerste jaren leerde ik veel. Ik had iedere dag contact met studenten en collega’s. Ze kwamen vaak even langs om iets te bespreken of een declaratie in te dienen. Dat sociale aspect vond ik leuk. Na de opmars van internet en e-mail, werd het persoonlijke contact wel iets minder. Er werd steeds meer gedigitaliseerd. Maar daar kon ik wel goed mee omgaan. De sfeer bleef altijd gemoedelijk en vrij relaxed. ”
De techniek nam het over
Helaas voor Tosca werd haar werk toch minder leuk. “Sinds 2020 is het snel gegaan met de automatisering. We kregen toen een nieuw financieel systeem en ik had moeite om dat onder de knie te krijgen. Er waren zeker in het begin ook veel storingen, wat zorgde voor onbetrouwbare rapportages. Het gevolg: ontevreden projectleiders en frustratie. Dat viel me zwaar. Ik ben iemand die erg precies is en voor mijn gevoel verloor ik de grip op mijn werk. De werkdruk werd steeds hoger en ik zat daardoor steeds minder lekker in mijn vel. Alleen merkte ik dat zelf niet meteen. Pas toen mijn man tijdens een weekendje weg opmerkte dat mijn lontje zo kort was geworden, besefte ik het.”
Meer dan een griepje
Dat was nog niet het ergste, vertelt ze. “Eind 2022 voelde ik me compleet uitgeblust. Zal wel een griepje zijn, dacht ik, hoewel ik nooit ziek ben. Dat was het dus niet. Toen ik na een week nog niet was opgeknapt, ben ik maar naar de huisarts gegaan. Om een lang verhaal kort te maken: ik had een burn-out en mocht absoluut niet gaan werken. Het was een zware tijd en het kostte me bijna een jaar voordat ik weer helemaal op de been was. Veel meer wil ik er liever niet over kwijt, behalve dat het een zwarte bladzijde in mijn bestaan was”, blikt Tosca zichtbaar geëmotioneerd terug.
Baan opgezegd
In de tijd dat ze thuis zat, dacht Tosca veel na. En ze sprak met vrienden, familie en de bedrijfsarts. “Ik besefte steeds meer dat ik helemaal niet meer op mijn plek zat op de hogeschool. Nadat ik genoeg moed had verzameld, zei ik in maart 2024 mijn baan op. Dat was wel een momentje, na al die jaren. Maar ik voelde aan alles dat het de beste keuze was.”
Kennismaking met het Rangeerterrein
Tosca wist niet precies wat ze wilde gaan doen. “Ik wist dat ik graag met mensen omga en ik hou van betekenisvol bezig zijn, maar ik had alleen mijn administratiediploma. In mijn burn-outjaar ben ik lid geworden van een sportschool om toch wat ritme te vinden. Iemand met wie ik aan de praat raakte, wees me op het Rangeerterrein. Ik had er nooit van gehoord, maar besloot me in te schrijven voor een kennismaking.”
Dat voelde als een warm welkom, vertelt Tosca. “Tijdens het kennismakingsgesprek voelde ik me gehoord en begrepen. Ik vertelde wat ik niet zocht en waar ik energie van kreeg. ‘Zou de zorg niet iets voor jou zijn?’, vroeg de coach me. Daar had ik nog nooit zo concreet over nagedacht. Maar hoe meer we erover praatten, hoe logischer het leek. Zorgzaam ben ik altijd al geweest. En ik merkte dat ik weer begon te glimlachen bij het idee van écht contact maken met mensen.”
Echt iets betekenen
Tosca besloot het oriëntatietraject bij het Rangeerterrein te volgen. Daarin maakte ze kennis met de zorg, en kreeg ze informatie over de mogelijkheden om als zij-instromer deze sector in te gaan. “Ik ontdekte welke competenties passen bij werken in de zorg. Dit zette mij aan het denken en ik voelde dat ik er enthousiast van werd. Het voelde alsof er een wereld voor me openging. De sfeer, het persoonlijke, het gevoel dat je ertoe doet – dat miste ik al zo lang in mijn werk. Van het vooruitzicht op werken in de zorg ging mijn hart echt sneller kloppen. Niet alleen vanwege het contact met mensen, maar ook omdat je iets kunt betekenen op een kwetsbaar moment in iemands leven.”
Na het oriëntatietraject was de keuze snel gemaakt. Tosca startte in januari 2025 als verzorgende bij een zorginstelling in Oirschot. Ze volgt momenteel een leerwerktraject en leert iedere dag bij. “Natuurlijk is het wennen om op je 51e opnieuw te beginnen, in een compleet ander vakgebied. Maar ik voel me zó op mijn plek. De collega’s zijn vriendelijk en behulpzaam, en het contact met de bewoners raakt me elke dag. Laatst zei een oudere dame: ‘Ik ben blij dat je er bent, jij begrijpt me tenminste écht.’ Dat zijn de momenten die het allemaal waard maken.”
Er is altijd een andere weg
Tosca kijkt met vertrouwen naar de toekomst. “Ik weet nu dat je niet vast hoeft te blijven zitten in een baan waar je niet gelukkig van wordt. Er is altijd een andere weg, ook al lijkt die op het eerste gezicht spannend of onzeker. Het Rangeerterrein heeft mij geholpen die weg te vinden. En als ik daarmee ook maar één iemand kan inspireren om hun eigen pad te kiezen, dan is mijn missie geslaagd.”
Wil jij net als Tosca weer met plezier en energie aan het werk? Meld je dan aan voor een kennismaking met het Rangeerterrein en we maken werk van jouw toekomst.
